Verslag EK junioren/senioren/veteranen, 22-28 april 2013 te Bled, Slovenië.
Please consult your health care practitioner for more information. Doxycycline, or doxycycline, is a Banjaran cialis o levitra broad-spectrum antibiotic used to treat bacterial infections. Dapoxetine hydrochloride tablets are a combination of sildenafil (viagra), which causes the penis to expand, and tadalafil, which reduces blood flow to the penis.
You can learn more about the benefits of the treatment here, and take this quiz to see the most common side effects from medications, including doxycycline. Order prednisone for dogs online no terbinafin tabletten preisvergleichlasix kaufen Pisz prescription - Orlistat buy in united states (orlistat 60 mg tablets.
Na wat strubbelingen met de trein vanuit Eindhoven, kwamen Master Chris Eikenhorst en ik met een uur vertraging aan op Schiphol, alwaar Master Paul Dekker en Sabum Edwin Lieben al stonden te wachten. Boarding tickets hadden we al, dus we hoefden alleen maar de koffers af te geven. Daarna volgde een voorspoedige reis naar Parijs, Charles de Gaulle. Daar bleek te weinig tijd te zijn om de aansluitende vlucht naar Ljubljana te halen, hetgeen resulteerde in een overnachting in Parijs. Balen, maar helaas was er niets aan te doen. De volgende dag op tijd uitgecheckt, zodat we zeker op tijd zouden zijn. Dat zeker werd onzeker, toen bleek dat de shuttletrein naar het vliegveld niet reed. Het krioelde van de politieagenten, maar niemand kon zeggen hoelang het ging duren. Ook wist niemand of er een bus naar het vliegveld ging. Na de laatste info, dat het wellicht nog een half uur zou duren en als het langer duurde er een bus zou komen, besloten we een taxi te nemen. Nu waren we echt op tijd. Ingechekt en enige tijd later landde we op het mooie vleigveld van Ljubljana. Netjes opgepikt door de organisatie en afgeleverd bij het Park hotel in Bled. Meteen genieten van het geweldige uitzicht over het meer van Bled, met op de achtergrond de met sneeuw bedekte bergen. Rust, na een ingewikkelde reis.
Om vijf uur naar de meting van de scheidsrechters. Er werd niet veel bijzonders verteld, maar we kregen wel een EK Bled polo. Een ding was anders dan normaal, 1 foute beweging bij Tuls betekent 0 punten. Behalve als de beweging van dezelfde soort is.
Op de eerste wedstrijddag werd bij de meeting de veldindeling bekend gemaakt. Ik zat op veld 2, met SM Hutchison en Master Chris. De hele dag Tuls beoordeeld, het niveau was over het algemeen best hoog. ’s Avonds lekker eten in het hotel, nakletsen met diverse mensen en op tijd naar bed voor een volgende lange dag. Gemiddeld genomen dagen van 09.00 – 19.30u.
De tweede dag werden de velden veranderd, Master Chris ging naar veld 1 en ik werd geinstalleerd als Jury Member naast SM Hutchison. Mijn verantwoordelijkheid was het bedienen van het computersysteem en het complete veld in de gaten houden samen met SM Hutchison. Het systeem was speciaal voor sparring ontwikkeld. Later bleek dat de uitslagen van de power breaking en zelfverdedigings acts er ook in konden. Na een korte uitleg was het vooral uitproberen hoe alles werkte. Maar het werkte best goed. Een aantal verbeterpunten die ik aangaf werden zsm ingeprogrammeerd, klasse. Weer lekker gegeten in het hotel en daarna een heerlijke wandeling gemaakt om het meer. Dan nog even kletsen in de bar en het bed opgezocht.
De derde dag was wederom vooral sparren. Mooie wedstrijden over het algemeen, maar ook wel eens mensen die echt niet thuishoren op een EK. Sommigen krijgen per medaille subsidie, dus je kunt het altijd proberen, aldus de coach. Ik heb daar toch zo mijn twijfels over, aangezien de contactvorm vaak best heftig was. Waardoor dit soort deelnemers grote kans op blessures heeft. Opvallend zijn een aantal coaches, die zich niet echt weten te gedragen. Wij hebben wat coachkaarten ingevorderd en aan de organisatie gegeven. Later bleek de coach de kaart dan weer terug te krijgen, Dat is wel een aandachtspunt vind ik.
De vierde dag was oa de zelfverdedeging aan de beurt. Op mijn veld waren de jongens en meisjes helden. Het Nederlandse team deed het best goed en scoorde een derde plaats.
Bij de senioren vlogen de attributen soms letterlijk om je oren, niet echt prettig om als scheidsrechter daar te zitten. Zeker niet als zo’n act 3 keer opnieuw moet.
De vijfde dag gingen we power breaking beoordelen. Dat was soms lastig mbt de deelnemers omdat er tegelijkertijd ook speciale technieken werden gedaan. Dus veel wachten. Er zaten mooie breaks bij, maar helaas ook mensen die het iets te makkelijk hadden ingeschat. Vier planken met een vuiststoot en dan niks breken…..
In totaal heeft Nederland het goed gedaan, met 1 x goud en 3 x brons. Gefeliciteerd!
Op de dag van vertrek nog even lekker ontbeten en toen met een aantal nog een rondje rond het meer gelopen. Heerlijke omgeving. Daarna lunchen, uitchecken en wachten op het busje dat ons naar het vliegveld zou brengen. Dat busje bleek uiteindelijk niet te komen. Dus in allerijl werd er een taxibusje geregeld en waren we nog net op tijd op het vliegveld. Bagage inchecken, kaartjes in ontvangst nemen en aan boord. In Parijs hadden we gelukkig nu wat meer tijd en verliep de rest van de reis voorspoedig. Schiphol was extra beveiligd vanwege de gasten van Koninginnedag, maar leverde voor ons geen problemen op.
Alles bij elkaar weer een hele mooie ervaring.
Taekwon, Sabum Peter Vergroesen