Tijdens het EK in Bulgarije kwam de Belgisch coach Sabum Pascal Raeijmaekers met het idee van een training samen met zijn selectieleden en in de weken erna is er verder vorm gegeven aan dit goede initiatief. Dit alles als voorbereiding voor het WK Junioren in augustus.
Besloten werd om eerst als gastheer op te treden op 8 juli en wel in de zaal, waar normaalgesproken de lessen van Taekyon Berghem plaatsvinden. Hendry had in samenwerking met het bestuur van de TIN de zaal voor de gehele dag gehuurd en om 10 uur konden we, aangezien iedereen mooi op tijd was, beginnen.
Het idee was om eerst te gaan hardlopen, maar om verschillende redenen werd ervoor gekozen gelijk de dojang in te gaan.
Aangezien de looptraining kwam te vervallen werd de lat op het conditionele vlak gelijk hoog gelegd middels een parcourstraining met veel opdrukken en buikspieroefeningen. Vervolgens nam coach Fred Ton het stokje over om een heerlijke bokstraining te geven met veel aandacht voor het voetenwerk.
Inmiddels was onze kersverse Master Chris de zaal binnengekomen, aangezien hij ’s middags het gedeelte tuls en hosinsul voor zijn rekening ging nemen.
Na de door de vrijwilligers van Berghem verzorgde lunch kon het middagprogramma beginnen, waarbij de Master met zijn bekende enthousiasme en humor liet zien waarom een wedstrijdtul nou zo heel erg verschilt van een normale tul.
Later is hij, aangezien onze selectieleden mee gaan doen aan het onderdeel self-defence, naar een hoek van de zaal gegaan om wat wijzigingen aan te brengen en wat puntjes op de bekende i te zetten.
De rest van de aanwezigen werden door Dana en Rob bezig gehouden met sparringsoefeningen waarbij er veel aandacht was voor het counteren op de yop-chagi.
Aan het einde van zo’n dag realiseer je je altijd weer hoe snel de tijd gaat als je het naar je zin hebt, maar we hadden nog een uitje naar België in het verschiet.
En dat uitje vond plaats in het weekend van 21 en 22 juli in de dojang van sabum Pascal in Steenokkerzeel.
Wij werden daar om 10 uur verwacht en gek genoeg was er geen enkele vakantiedrukte zodat we ook nu allemaal mooi op tijd waren.
Sabum Pascal heeft een aantal jaren deelgenomen aan de trainingskampen, die in Polen worden gehouden en die met een bootcamp te vergelijken zijn. Niet in dobok, maar in shirt en trainings- of korte broek werden de deelnemers getrakteerd op een loeizware training waarbij de trapkussens niet alleen gebruikt werden om op te trappen of te stoten.
Zijn uitleg bij elke oefening was kraakhelder. Voor welke spiergroep is dit en waarom is dat belangrijk. Leerzaam om het eens van die kant te horen. Buik, bilspieren, onderrug en beenheffers werden flink aangepakt en het springen was met name gericht op het dynamisch springen, hetgeen met name bij de special techniques van wezenlijk belang is.
Ook opvallend: al het opdrukken gebeurde op de vuist.
Na de lunch zijn we per trein naar Brussel gegaan aangezien het een nationale feestdag was bij onze zuiderburen. Het weer zat eindelijk eens mee en dan is het in een mooie stad als Brussel al gauw gezellig. Voeg daar dan nog de Belgische lekkernijen wafels, slakken(!!!!) en chocola (met name aardbeien in witte chocola) aan toe, laat Dana een voorwaartse salto met haar neus in haar koffie maken en je hebt alle bestanddelen voor een geslaagde middag.
Toen we terug waren in Steenokkerzeel hebben we met de hele groep bij een prima Chinees restaurant gegeten, waar menig mop is uitgewisseld, maar waar Rob zich op het gebied van de Belgenmoppen zeer politiek heeft gedragen door er niet één te vertellen.
Een deel van de groep ging, in verband met vakantie, daarna naar huis.
De rest is nog een gezellig café ingedoken om wat potjes te snookeren. Helaas werd deze interland door ons verloren, alhoewel Joop er een dubieuze rol in had door voor België te gaan spelen.
Dit keer geen hotel of motel voor de nacht. Nee, luchtbedden in wat voor formaat dan ook in de dojang. Eerst nog een heus kussengevecht en vervolgens oogjes dicht en snaveltjes toe.
De volgende ochtend hebben we ons ontbijt gebruikt op de plaatselijke markt. Heerlijk weer en toen we voorbij een café slenterden in ons oranje shirt en korte broek werd ons door een vrouw met een stem als een electrisch scheerapparaat gevraagd of wij ook zaalvoetballers waren. Toen wij daarop antwoordden:” ja, maar dan buiten”brak er iets bij haar en vermoedelijk zit ze er nu nog over na te denken. We moeten er wel bij vermelden, dat zij al om een uur of half 9 aan het bier zat.
De eerste training die door sabum Pascal werd gegeven was de vijftiende beweging van elke tul. Een hele leuke insteek en vooral leuk om mensen ineens te zien hoofdrekenen als plots de vijftiende beweging van bijvoorbeeld gae-baek gevraagd wordt.
Vervolgens werden een aantal tuls met twee deelnemers tegelijk gelopen om een wedstrijdsituatie na te bootsen. Het ging niet alleen om het lopen van de tul, maar meer op houding, zelfverzekerdheid, wil om te winnen.
Na de lunch sparringstraining, dit keer wel in dobok en er werd door iedereen keihard gewerkt. Er was alle ruimte voor op- of aanmerkingen en de onderlinge sfeer was, en zo was die het hele weekend, echt fantastisch.
Om 4 uur ’s middags zat het er helaas op en nadat sabum Pascal ons bedankt had voor onze komst, heeft Rob hem namens de selectie bedankt voor zijn gastvrijheid.
We hadden het er tijdens het eten in het restaurant al over, dat dit soort dingen de krenten in de pap zijn. Samen aan iets werken, hard werken, maar met veel plezier en dan internationale vriendschappen aanknopen.
Het is gewoon heel erg leuk om te mogen trainen met mensen die minstens even enthousiast en bevlogen zijn om hun deel van het TKD over te dragen en hun Bond, hun leden, hun team sterker te maken, maar altijd met de gedachte: have fun.
Sabum Pascal heeft het idee opgevat om vanaf nul te beginnen en zo een bond op te bouwen, die gelukkig heeft gekozen voor “onze” ITF. Aan zijn drive en vakmanschap zal het zeker niet liggen en hij kan altijd rekenen op een aantal trouwe vrienden, waaronder boo-sabum Geert.
Wij willen iedereen bedanken, die deze twee trainingen hebben mogelijk gemaakt. Vrijwilligers, bestuur van de TIN, Master Chris, Sabum Pascal en Boo-sabum Geert en we willen zowel de Nederlandse als de Belgische deelnemers complimenteren voor hun niet aflatende inzet en dicipline. Het was een genot om met jullie te mogen werken.
En zoals gebruikelijk als afsluiting wat wetenswaardigheden:
Een pannenkoek heet in België een platte schup
Een foto nemen heet een foto trekken
Er is een patatzaak die Fritamientje heet (volgens Hendry)
En tijdens het snookeren is het niet raar om te vragen: ruik eens aan mijn krijtje.
We kunnen al met al spreken van twee zeer geslaagde weekends en we gaan dit in de toekomst zeker vaker doen.
Fred Ton, Dana Stokhof, Rob van Dongen